ΤΙ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ…ΤΙ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ… (ανατολικά 7#)

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα πλάσμα του Φωτός. Μόνιμος χορηγός θετικής ενέργειας, «η χαρά της ζωής» όπως έλεγαν οι φίλοι του. Γελούσε και σκεφτόταν αισιόδοξα, ονειροπολούσε, ήταν «αιθεροβάμον, χαμένο μέσα στο ροζ κόσμο του» όπως έλεγαν οι φίλοι του. Όταν πληγωνόταν έκλαιγε μονάχο, όταν χαιρόταν το μοιραζόταν με όλους. Μισούσε τους καβγάδες και τις φασαρίες και έκανε ό, τι περνούσε από το χέρι του για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, για να είναι όλα και όλοι καλά. Ήθελε να αναδεικνύει το καλύτερο από κάθε πλάσμα, ήθελε να δίνει αγάπη και αποδοχή σε όλους γύρω του. Για το πλάσμα του Φωτός, κάθε άλλο πλάσμα ήταν ιδιαίτερο και μοναδικό και κάθε αναποδιά ήταν αναμενόμενη. Πάντα κατάφερνε να μαζέψει τα κομμάτια του και να συνεχίσει. Γενικά πάντως, πολλά καλά πράγματα συνέβαιναν στο πλάσμα του Φωτός. Ήταν τυχερό, σα να είχε ένα άστρο από πάνω του (ίσως το χαμόγελό του έδινε λάμψη και στις πιο μέτριες καθημερινές εμπειρίες).
Εκεί κοντά, ζούσε και ένα πλάσμα του Σκότους. Μόνιμος χορηγός αρνητικής ενέργειας, «μαύρη μαυρίλα πλάκωσε» όπως έλεγαν οι φίλοι του. Στραβομουτσούνιαζε με όλα και σκεφτόταν απαισιόδοξα, ήταν «στριμμένο και ξινό» όπως έλεγαν οι φίλοι του. Όταν γριπωνόταν κατέβαζε μια μούρη μέχρι το πάτωμα και όταν χαιρόταν….για την ακρίβεια δε χαιρόταν ποτέ και με τίποτα. Μιλούσε σκληρά και ειρωνικά, και όταν ήταν στις κακές του τρέχαν όλοι να κρυφτούνε. Συνήθως όμως, δε μιλούσε. Απλά μόρφαζε με δυσαρέσκεια. Για το πλάσμα του Σκότους, κάθε αναποδιά ήταν η μοίρα του, το κακό του ριζικό, και κάθε καλό συμβάν ήταν μια σύμπτωση που αποκλείεται να έρθει χωρίς κι ένα μαύρο συνοδευτικό. Το πλάσμα του Σκότους αρρώσταινε συνέχεια και τίποτα δεν του πήγαινε καλά. Ήταν άτυχο, σα να είχε ένα σύννεφο από πάνω του (ίσως η αρνητική του ενέργεια συσκότιζε και τις πιο συναρπαστικές εμπειρίες).
Μια μέρα, το πλάσμα του Φωτός συνάντησε το πλάσμα του Σκότους. Το πλάσμα του Φωτός μαγεύτηκε από τη μυστηριώδη σκοτεινή γοητεία του άλλου πλάσματος. «Θα το κάνω να ξεπεράσει όλα όσα το πονάνε, θα το βοηθήσω ν’ ανακαλύψει το Φως μαζί μου, θα του δώσω ό, τι έχω και δεν έχω» σκέφτηκε και επιστράτευσε όλες του τις δυνάμεις προσπαθώντας να έρθει κοντά στο πλάσμα του Σκότους, να το βοηθήσει, να το «ανεβάσει». Το πλάσμα του Φωτός όμως είχε υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις του. Το πλάσμα του Σκότους παρέμενε το ίδιο δυστυχισμένο και άτυχο, πετώντας στα σκουπίδια κάθε προσπάθεια του νέου του φίλου και γελώντας σαρκαστικά με τις απόψεις του για την αγάπη και την αισιοδοξία.
Ήταν η πρώτη φορά που το πλάσμα του Φωτός ένιωθε τόσο άδειο, τόσο κενό. Κατάλαβε ότι το πλάσμα του Σκότους του είχε απομυζήσει όλη του την ενέργεια, δίνοντάς του το απόλυτο τίποτα σαν αντάλλαγμα. Επισκέφτηκε έναν ξακουστό σοφό της χώρας, ζητώντας βοήθεια για τη βαθιά απόγνωσή του. Ο σοφός, αφού άκουσε προσεκτικά, είπε: «Τα πλάσματα του Φωτός, όπως εσύ, έλκονται από τα πλάσματα του Σκότους. Αυτό γίνεται επειδή και τα πλάσματα του Φωτός έχουν κομμάτια Σκότους μέσα τους. Τα κομμάτια αυτά ζουν σα σκιές στην ψυχή τους, λαχταρώντας να δραπετεύσουν, να ακουστούν. Όταν συναντάς πλάσματα του Σκότους, το σκοτεινό και άδηλο κομμάτι σου αναταράσσεται. Και θες να κάνεις τα πάντα για να είσαι κοντά σε ένα πλάσμα που σου θυμίζει το ανέκφραστο Σκότος σου. Είναι ώρα να επιλέξεις».
Το πλάσμα του Φωτός έμεινε μόνο του για λίγο καιρό. Σκέφτηκε πολύ. Αποχαιρέτησε για πάντα το πλάσμα του Σκότους και από τότε, έπαψε να θέλει να «σώσει» τους πάντες. Ήθελε γύρω του Φως και ελπίδα, κι όχι γκρίνια και μαυρίλα. Προτίμησε να έχει πλάι του πλάσματα του Φωτός όπως εκείνο, παρά να ξαναχάσει τον εαυτό του από το σαγηνευτικό Σκότος. Επέλεξε να ζήσει στο Φως. Σιγά σιγά, άρχισε να χαμογελά ξανά. Αλλά πού και πού, έριχνε μια ματιά στο σκοτάδι μέσα του. Έμαθε να είναι πιο αληθινό. Όταν πληγωνόταν, έκλαιγε και γκρίνιαζε στους φίλους του. Μοιραζόταν με τους άλλους τις στιγμές που σκεφτόταν απαισιόδοξα. Αποδέχτηκε ότι και αυτό θα είχε τις κακές στιγμές του. Κατάλαβε ότι δε γίνεται να είναι όλα στην εντέλεια και όλοι ευτυχισμένοι. Και το πλάσμα του Φωτός παρέμεινε τυχερό…Όσο για το πλάσμα του Σκότους; Φήμες λένε ότι γνώρισε ένα άλλο πλάσμα του Φωτός, το οποίο παρασυρμένο από τη σκοτεινή γοητεία του, προσπαθεί να το «σώσει»…

The cat