€ΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΑΚΑΚΙ – Τελικά το φορέσαμε ή μας το φορέσανε; (ανατολικά 6 )

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα πολύ να βρω κάτι να σου γράψω αυτή τη φορά. Λίγο η ζέστη, λίγο το ότι λόγω καλοκαιριού τα πάντα μένουν ολίγον τι στάσιμα…Ναι, εντάξει! Με έπιασε η βαρεμάρα!
Έχεις την δολοφονία ενός δημοσιογράφου από “τρομοκράτες” , απεργίες σε φορείς που τώρα είναι η ευκαιρία τους να “ακουστούν” , έχεις μία από τις πιο αστείες απεργίες από τους κατόχους αδειών φορτηγών (!) στη μοναδική ίσως χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει κλειστά επαγγέλματα (και παρεμπιπτόντως θα ήθελα να μάθω αν το κράτος “ανοίξει” και τις άδειες για τα πρατήρια του ΟΠΑΠ), έχεις πυρκαγιές που καθυστέρησαν να μας πουν καλημέρα και για λίγο πίστεψα ότι δεν θα δούμε καμένο δάσος για φέτος, και την περίοδο που αυτό το τεύχος θα βρίσκεται στα χέρια σου θα ακούς για αυξήσεις στον λογαριασμό της ΔΕΗ, στα είδη πρώτης ανάγκης και πολύ πιθανό την αύξηση του Φ.Π.Α. (πράμα που σημαίνει ότι όλα τα προϊόντα θα ανέβουν). Θυμάσαι που κάποτε το Φ.Π.Α. ήταν 18% ; Ναι φίλε μου, καλά θυμάσαι! Τις τελευταίες ημέρες της άνοιξης (καθώς και τα τελευταία 189 χρόνια, από την στιγμή δηλαδή που πήραμε το πρώτο μας δάνειο) η χώρα μας τρέχει με μαθηματική ακρίβεια στην οικονομική πτώχευση της. Πρακτικά δεν πιστεύω ότι θα φτάσουμε στο σημείο που θα βγούμε με τα κατσαρολάκια μας στον δρόμο, αλλά ειλικρινά εάν πιστεύεις ότι το θέμα λύθηκε με τα νέα μέτρα που μας επιβάλλουν τότε είσαι σε άλλο επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, πήραν την απόφαση να μας δώσουν την τεχνητή αναπνοή και ταυτόχρονα να πυροδοτήσουν μια αλυσίδα απάνθρωπων οικονομικών μέτρων σε βάρος μας. Με τρομάζω που ακούγομαι σαν την Παπαρήγα – Μάο – Μάο, αλλά παρ’ ότι δεν είμαι οικονομολόγος, με την λογική και μόνο, ένα κράτος που δανείζεται λεφτά από το 1821 έως σήμερα, την ίδια στιγμή που δεν παράγει – εξάγει παρά μόνο γεωργικά προϊόντα και τα κέρδη του είναι πενιχρά… πως θα ξεπληρωθούν τα χρωστούμενα ; Και δεν σου υπολογίζω τα λεφτά που φαγώθηκαν ή τα λεφτά που ακόμα και έως σήμερα χάνονται σε μαύρες τρύπες του δημοσίου και σε λάθος αγορές. Να σου θυμίσω τις τραγικές αγορές αμαξοστοιχιών που δεν χωράνε στις ράγες ή να περάσουν από τα τούνελ μας, ή τα υπέρογκα ποσά που καταναλώνονται στις αγορές στρατιωτικών εξοπλισμών με υποβρύχια που γέρνουν, αεροπλάνα που μπάζουν και προσφάτως ελικόπτερα τύπου Απάτσι που πέφτουν (μέχρι την στιγμή που σου γράφω δεν έχει βγει το πόρισμα για το εάν ήταν λάθος χειρισμός ή τεχνικό πρόβλημα). Που κολλάνε όλα αυτά που σου λέω με τον τίτλο του κειμένου; Μιας και όλα σε αυτή τη ζωή είναι αλληλένδετα, (όχι, δεν θα σε πάω στη θεωρία του χάους ούτε στον Dr. House), και όπου υπάρχει δράση υπάρχει αντίδραση, θα σου πω ότι η Ελλάδα πάντοτε είχε μία τάση να κοιτά δεξιά και αριστερά τι γίνεται στα άλλα κράτη και να παίρνει στοιχεία για να τα προσαρμόσει με ένα δικό της τρόπο στην καθημερινότητα της αλλά και στην πολιτική της ζωή. Και κάπου εδώ νιώθω ότι την πατήσαμε. Μαζί με τον δυτικό τρόπο ένδυσης…πήραμε και κάποια στοιχεία με τα οποία δεν έπρεπε να ανακατευτούμε. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας, όπου το νομισματικό σύστημα ξεπερνάει το πολιτικό σύστημα. Και στο όνομα αυτού καταργούνται συνταγματικά δίκαια της εργατικής τάξης ώστε να συνεχίσουν κάποιοι να έχουν…κέρδος! Πρέπει να το παραδεχτούμε έτσι; Τα “παιδιά” της μεταπολίτευσης…τα σκατ*σανε. Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο οποιασδήποτε γενιάς που να μην έχει ακούσει στη ζωή του “κάντε λίγη υπομονή-σφίξτε λίγο τα ζωνάρια”. Όμως παρότι υποτίθεται πως αυτή είναι μία συμφωνία τύπου «Δίνω-Παίρνω», η ιστορία μας αποδεικνύει πως μετατράπηκε απλά σε «Δίνω», (εντάξει, υπάρχει κάτι που παίρνουμε αλλά δεν ήταν αυτή η συμφωνία μας και μπορεί να διαβάζουν και μικρά παιδιά!). Τρομάζω πάντως με την υπομονή των Ελλήνων όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά πιο πολύ με τρομάζει ο φαύλος κύκλος των πραγμάτων και νιώθω πως όπως και να εξελιχθεί το μέλλον μας, όπως και να κυλίσουν τα γεγονότα, θα καταλήξουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη. Μην ξεχνάς ότι στα προβλήματα που βιώνουμε την τελευταία περίοδο σαν χώρα δεν έχουμε δώσει λύση, απλά συνεχίζουμε αυτό που κάνουμε τόσα χρόνια. Πήραμε ένα καινούργιο δάνειο για να “την βγάλουμε” λίγο καιρό ακόμα, με αποτέλεσμα απλώς να μεταφέρουμε το πρόβλημα στις επόμενες γενιές, οι οποίοι θα ζήσουν τα ίδια και χειρότερα. Ναι ξέρω, μόλις γύρισες από τις διακοπές σου και δεν είχες όρεξη για τέτοια σφαλιάρα, αλλά είμαι σίγουρος πως ήσουν ήδη έτοιμος πως θα δεχτείς κακά μαντάτα στο τέλος του καλοκαιριού. Από σένα εξαρτάται τώρα για το εάν θα αλλάξεις πλώρη στη ζωή σου ή αν θα τα ξεχάσεις όλα με το τρίτο DVD…

Χρήστος Μπαρμπαλιός