Ανατολικά: Ανεκτίμητη Δωρέα

Στην ερώτηση «Θα σώζαμε την ζωή ενός συνανθρώπου, αν περνούσε από το χέρι μας;», θα απαντούσαμε καταφατικά. Θα το κάναμε όλοι ανεξαιρέτως ή τουλάχιστον έτσι θα δηλώναμε.

Η αμφιβολία προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία της συμμετοχής της χώρας μας στη δωρεά οργάνων. Θλιβερό, αλλά ο αριθμός των δωρητών όχι μόνο δεν αυξάνεται αλλα φθίνει. Αποτέλεσμα της μείωσης είναι η απώλεια ολοένα και περισσότερων ανθρώπινων ζωών. Έτσι σε αντιδιαστολή με την παραπάνω ερώτηση και των στατιστικών αποτελεσμάτων, σώζουμε ζωές στα λόγια! Ενώ μπορούμε πραγματικά να το πράξουμε, χωρίς να στερηθούμε κάτι -τουλάχιστον όχι κάτι που θα μας είναι χρήσιμο-, αμελούμε να το κάνουμε. Χρησιμοποιούμε την άγνοια ως την τέλεια δικαιολογία αποχής, γιατί απλά δεν έχουμε ανοίξει το μυαλό και πάνω απ’όλα την καρδιά.

Έλλειψη εκτίμησης για μια ανθρώπινη ζωή, ελλείψη της εξοικείωσης με τον θεσμό της δωρεάς οργάνων, τώρα μας μετατρέπουν σε φυτά και ήδη και ξεραμένα. Η απώλεια ευαισθησίας τώρα πια διορθώνεται με νομοσχέδια! Υπερβάλουσα ανησυχία προκλήθηκε από το σχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας για τη «Δωρεά και Μεταμόσχευση Οργάνων που κατατέθηκε στις 19/5/11 στη Βουλή. Συνοπτικά αναφέρει ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες είναι - μετά το θάνατό τους - εν δυνάμει δότες οργάνων προς μεταμόσχευση. Με εξαίρεση εάν όσο ζούσαν είχαν εκφράσει εγγράφως την αντίθεσή τους γι’ αυτή την ενέργεια. Με το νομοσχέδιο, ορίζεται πως η αφαίρεση οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο, επιτρέπεται, εφ' όσον ο ίδιος δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του όσο ζούσε. Προς το παρόν ισχύει το αντίστροφο. Επίσης, διευρύνονται οι κατηγορίες των προσώπων που μπορούν να γίνουν ζώντες δότες οργάνων. Πλέον προβλέπεται η δυνατότητα να γίνουν ζώντες δότες, συγγενείς μέχρι τετάρτου βαθμού, πρόσωπα με σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και προσωπική σχέση. Προβλέπεται ο τρόπος απόδειξης της συναίνεσης του ζώντος δότη. Άλλη περίπτωση στην οποία επιτρέπεται η αφαίρεση οργάνων, είναι από ανήλικο θανόντα δότη, εφόσον συναινούν οι ασκούντες την γονική μέριμνα. Ταυτόχρονα, με το νομοσχέδιο ρυθμίζονται ζητήματα απορρήτου, εξουσιοδότησης συγκεκριμένων νοσοκομείων και ιδρυμάτων που θα μπορούν να πραγματοποιούν αφαιρέσεις οργάνων, συγκρότησης και στελέχωσης του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων κ.ά. Ποιός ο λόγος να στήνεται αυτό το τυπικό πανηγύρι; Σε μια χώρα που οι πολίτες είναι αγανακτισμένοι και αντιμετωπίζουν με καχυποψία οποιαδήποτε κίνηση γίνεται από τον πολιτικό τομέα. Εδώ αγγίζουν ένα ζωτικό θέμα, η ανάμειξη του οποίου με νομοσχέδια θα γίνει ένα ακόμα πιο ισχυρό αντικίνητρο στην δωρεά οργάνων. Μέχρι και ο ΕΟΜ (Εθνικος Οργανισμος Μεταμοσχεύσεων) με δελτίο τύπου εξέφρασε την ασυμφωνία του σε αμφιλεγόμενα σημεία του νομοσχεδίου. Είναι τα εξής :

1. Η διεύρυνση του κύκλου των δοτών προκειμένου για ζώσες μεταμοσχεύσεις που προβλέπεται στο άρθρο 8, ενέχει τον ορατό κίνδυνο της εμπορευματοποίησης των. Είμαστε αντίθετοι με την επέκταση της δωρεάς σε άτομα με συναισθηματικό δεσμό, διότι θεωρούμε ότι είναι αδύνατον με οποιοδήποτε τρόπο να κριθεί με αξιοπιστία η ύπαρξη του.

2. Η εικαζόμενη συναίνεση που προβλέπει το άρθρο 9, ακόμα και σε χώρες που είναι νομοθετημένη -όπως στην Ισπανία- στην πράξη δεν χρησιμοποιείται και δεν αφαιρούνται ποτέ όργανα χωρίς την σύμφωνη γνώμη των συγγενών. Με δεδομένες τις αντιρρήσεις που έχουν ήδη εκφρασθεί από τη κοινωνία, θα επηρεαστεί αρνητικά η δωρεά οργάνων.

3. Η δημιουργία Οργανισμών Αφαίρεσης Οργάνων δεν έχει καμία θέση. Η αφαίρεση των, διεθνώς, γίνεται από τις ομάδες των Μεταμοσχευτικών Κέντρων και σε καμία περίπτωση από τρίτους, οι οποίοι μάλιστα εργάζονται σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια.

Επίσης δήλωσε ότι ουδέποτε εκλήθη να συμμετάσχει στη σύνταξη του συγκεκριμένου σχέδιου νόμου.

Με την φετινή απογραφή πληθυσμού ο ΕΟΜ σε συνεργασία με την Ελ.Στατ μοίρασε στα νοικοκυριά ενημερωτικά έντυπα δωρεάς οργάνων. Μαζί με τα έντυπα αυτά δόθηκε και το σχετικό έντυπο που θα πρέπει να αποσταλεί στον ΕΟΜ -εάν επιθυμούν να προβούν σε δωρέα- για να καταχωρηθούν στους καταλόγους δωρητών. Η αίτηση εγγραφής στους καταλόγους πλέον διενεργείται και στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών. Απαραιτήτη προυπόθεση η προσκόμιση της αστυνομικής ταυτότητας.

Το σίγουρο σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι πρέπει να λειτουργεί η συνείδηση και να υπάρχει συναίνεση. Ουδεμία σχέση έχει ένα τόσο λεπτό ζήτημα με νομοσχέδια, τυπικές διαδικασίες και σύνδεση με αφερέγγυες προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής. Δεν άλλαξε το πολίτευμα, συνεχίζουμε να ζούμε στο 2011. Δεν οπισθοδρομούμε, όμως ούτε θα’πρεπε να μετατρεπόμαστε σε τσίγκινες προγραμματιζόμενες κατασκευές για να δικαιολογούμε την εξέλιξη. Αξίζει να ενημερωθούμε και να αποφασίσουμε συνειδητά, για το ναι ή το όχι. Έχοντας στο μυαλό όλους αυτούς που έχασαν ανθρώπους λόγω μη έγκαιρης ανεύρεσης δότη και αυτούς που περιμένουν εναγωνίως την σωτηρία τους βασιζόμενοι στην δική μας καλή πράξη.