Ανατολικά: BLANK INVERSE

...τα παιδιά που τα τελευταία δύο χρόνια, στήνουν το δικό τους πάρτυ τα Σάββατα στο NoBar με τις «ευλογίες» του ιδιοκτήτη Στέφανου Κοτσιάνη. Η συνεργασία τους δεν ήταν τυχαία, παρά η εξέλιξη της προυπάρχουσας φιλίας μεταξύ του Φώτη (φωνητικά) και του Στέφανου καθώς και της σύμπνοιας των απόψεων τους σε μουσικά θέματα.

Η σύσταση του συγκροτήματος πραγματοποιήθηκε σταδιακά. Η αρχή έγινε το 2003 με τον Φώτη (φωνητικά) – κιθαρίστα, ο οποίος έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα προετοιμασίας ανέλαβε επιτυχώς την θέση των φωνητικών- και τον Πάρη (μπάσο) – ξεκίνησε την ενασχόληση με την μουσική στα 14 του ως ντράμερ και εν συνεχεία ως μπασίστας, προσφέροντας τις μουσικές συνθέσεις του σε χορό και θέατρο, μάλιστα έχει επιμεληθεί και γράψει μουσική για χοροθεατρικές παραστάσεις της ‘Εσαεί εν Ροή’ (2002) . Το 2006 προστίθεται ο Λάκης Ραγάζας (κιθάρα-δεύτερα φωνητικά) – ένας κιθαρίστας με επιρροές από Jimi Hendrix, Michael Schenker και Gary Moore, με πολλές αξιοσημείωτες συνεργασίες στο ενεργητικό του, όπως αυτή με τον πρώην τραγουδιστή των Iron Maiden, Paul Di Anno, ενώ με το ‘δημιουργημά’ του, τους Killer Sixgun Project και το τραγουδι τους "Highway Of Love" κατάφεραν να συμπεριληφθούν σε μια συλλογή ονόματι "Race Track Rock" που κυκλοφόρησε στις Ην.Πολιτείες - . Τέλος με την συμβολή του Δημήτρη Αστεριάδη (κιθάρα) –καθηγητή κιθάρας, μέλος του συγκροτήματος Deceptor την δεκαετία του 90 και των Fatal Attraction- και του Βασίλη Κοκκώνη (ντραμς) – συνεργάζεται στην παρούσα φάση με τον Τζίμη Πανούση - οι Blank Inverse παίρνουν την τελική τους μορφή. Ωστόσο στις live εμφανίσεις συμμετέχει και ο Γιώργος Μοτεσνίτσας –ντράμερ του heavy metal συγκροτήματος Psycho Choke-. Αποτέλεσμα, η πρώτη τους δουλειά το 2007 με τον τίτλο Face of Clay (συμμετείχε και ο Βαγγέλης Παπαγεωργίου/πλήκτρα), 11 αγγλόφωνα κομμάτια, το mastering των οποίων έγινε στην Αγγλία στα Audio Plexus Studios.

Έπειτα απο αυτό ξεκίνησαν την δραστηριότητά τους, ήταν το support συγκρότημα στην συναυλία των Bad Company στην πόλη μας στο Principal Club (2008), όπως επίσης των The Heavy στο Block 33 (2010), έχουν εμφανιστεί στον Μύλο, σε μουσικά στέκια όπως το Νew York Bar και φυσικά το NoBar.

Οι μουσικές προτιμήσεις των μελών συγκλίνουν, δεν θέλουν να βάζουν ταμπέλες στα μουσικά είδη που ασπάζεται το συγκρότημα. Αυτό φαίνεται από την ευφυή διασκευή τους στο τραγούδι Killer του Seal (παραγωγή του Αdam Tinley), καθώς και από τις ποικίλες μουσικές που επιλέγει να ερμηνεύει στις ζωντανές του εμφανίσεις, στις οποίες ακούγονται τραγούδια από το Closer του Ne Yo - r’n’b καλλιτέχνη-, μέχρι το ανυπέρβλητο Simple Man των Lynyrd Skynard. Όπως ανέφερε και ο Λάκης (κιθάρα), ο καθένας τους προσφέρει το μέγιστο δυνατό σε κάθε κομμάτι. Κάτι που φαίνεται στα live τους, όπου πέρα απο το υψηλό επίπεδο της μουσικής συνεισφοράς, υπάρχει σε αφθονία ο παράγοντας χιούμορ μεταξύ των ιδίων και του κοινού. Προσφέρουν ένα πολύπτυχο και απολαυστικό live που δεν αφήνει κανέναν παραπονεμένο!

Για την ώρα δεν ανήκουν σε κάποια δισκογραφική, αφού προτιμούν να κάνουν σταθερά βήματα χωρίς να αλλοιώνουν το ύφος της μουσικής τους. Παρόλα αυτά μετά την ολοκλήρωση των εμφανίσεων στο NoBar, ξεκινάει γι’ αυτούς μια δημιουργική περίοδος, αφού θ’αρχίσουν να ηχογραφούν τη νέα τους δουλειά, η οποία όπως είπαν οι ίδιοι θα έχει funk ύφος. Παράλληλα με την ηχογράφηση θα υπάρξουν επαφές με παράγοντες της αμερικανικής μουσικής σκηνής που θα είναι καθοριστικές για το συγκρότημα. Εμείς τους ευχόμαστε καλή επιτυχία, το αξίζουν άλλωστε!

Φώτης Διπλάρης/Φωνητικά, Πάρης Μαχαράτσεκ/Μπάσο, Λάκης Ραγάζας/Κιθάρα, Δημήτρης Αστεριάδης/Κιθάρα, Βασίλης Κοκκώνης/ντράμς, Γιώργος Μοντεσνίτσας/ντράμς