anatolika #2# ΥΠΕΡΒΟΛΗ στην τηλεόραση ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ Ή ΑΠΛΑ ΠΝΙΓΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ;

Πόσες φορές σας είχαν πει οι γονείς σας “ Φάε όλο σου το φαί (και τα καρότα)
αλλιώς δεν θα μεγαλώσουν τα αυτιά σου” (ή ότι άλλο σας έρχεται στο μυαλό…).
“ Ντύσου γρήγορα αλλιώς δεν θα σε πάρω μαζί μου” κτλ. Λόγια υπερβολής για να επιτύχουν τον σκοπό τους με κίνητρο τον φόβο και την τιμωρία (σατανικοί γονείς !)
Αλλά τελικά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ή απλά πνίγει την αλήθεια ; Που το πάω ; Μα φυσικά στα λατρεμένα μας ΜΜΕ ! Κατά καιρούς γίνεται θέμα ο τρόπος παρουσίασης των ειδήσεων τους. Και αυτό γιατί η υπερβολή στον λόγο τους είναι και το σήμα κατατεθέν τους. Παρόλα αυτά, αφού έχουν καταφέρει να τραβήξουν το ενδιαφέρον του τηλεθεατή, ο σκοπός για τον οποίο αναδύεται στην επιφάνεια ένα πρόβλημα, επιτυγχάνεται. Πάρτε για παράδειγμα τον κύριο “ με-ξέχασε-η-τύχη-μου” που για ένα πενιχρό χρέος απέναντι σε μια επιχείρηση-φορέα, κινδύνεψε να βρεθεί πίσω από τα σίδερα. Ο συγκεκριμένος, έπρεπε να καταβάλει ένα ποσό μικρότερο των 10 cents, αλλά δεν του επέτρεπαν να ξεχρεώσει μιας και ο φορέας δεν μπορούσε να δεχτεί ποσό μικρότερο των τάδε €. Του είπαν να περιμένει χ χρόνια ώστε το χρέος του να φτάσει το επιτρεπτό όριο που προβλέπεται να δεχτεί η επιχείρηση. Και όλα αυτά την στιγμή που ο φορέας τον υποχρέωνε να καταβάλει τα χρωστούμενα σε χρονικό διάστημα μικρότερο από αυτό που θα έπρεπε να περιμένει για να συμπληρωθεί το ποσό που μπορούσαν να δεχτούν (!) ΑΛΑΛΟΥΜ ! Η λύση; Ειδοποιήθηκε κάποιος υπεύθυνος του φορέα μιας και το θέμα είχε φτάσει στα κανάλια, βγήκε στο γυαλί και είπε πως θα επιληφθεί προσωπικά το πρόβλημα. SOLVED ! Έτσι απλά! Εάν δεν έφτανε στα κανάλια το θέμα, πολύ πιθανό να έπαιρνε χρόνια για να λυθεί. Θα διογκωνόταν για τον χ πολίτη, θα έχανε χρόνο και χρόνια από την ζωή του… Για ποιο λόγο ; Για το αυτονόητο!
Παράλληλα με όλα αυτά τα γεγονότα, βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου η τηλεόραση τείνει να γίνει (εάν δεν είναι ήδη) το καλύτερο μέσο επικοινωνίας. Θυμηθείτε τις πρώτες ημέρες των πυρκαγιών του Αυγούστου, που η ανοργανωσιά (και σκεφτείτε εσείς τι άλλο…), πήγαινε σύννεφο για την καταπολέμηση της φωτιάς, υπήρξαν περιστατικά που τα κανάλια έδειχναν περιοχές να καίγονται και μετά από λίγο εμφανιζόταν όχημα της πυροσβεστικής… Μου φάνηκε λες και οι υπεύθυνοι για την κατάσβεση ήταν συντονισμένοι στους τηλεοπτικούς τους δέκτες και συντόνιζαν τις προσπάθειες από εκεί… (Διόλου απίθανο !)
“Η τηλεόραση είναι ρολόι και ημερολόγιο. Είναι σχολείο, σπιτικό, εκκλησία… φίλος και ερωμένη.” Τάδε έφη (όχι Σαρρή) ο Dae-su Oh στην ταινία Oldboy.
Όμως αναλογιστείτε τι γίνετε όταν σε όλο αυτό το πανηγύρι όταν προσθέτουμε την υπερβολή. Το κόστος για τον εκάστοτε τηλεθεατή-πολίτη, είναι να εκλαμβάνει πως είναι ανίσχυρος μπροστά σε ένα κράτος και την γραφειοκρατία του, δημιουργώντας στο μυαλό του μια εικόνα ενός παντελούς χάους. Σε κάνει να νιώθεις πως ο “Γκοτζήλα” της γραφειοκρατίας είναι εκεί έξω και εύχεσαι να μην είσαι το επόμενο θύμα του! Και εδώ προκύπτει ακόμα ένα θέμα…μετά από τέτοια περιστατικά, εξελίσσετε καθόλου η γραφειοκρατία ; Δημιουργούνται δικλίδες ασφάλειας ώστε να μην υπάρξει στο μέλλον παρόμοιο πρόβλημα ; Κοινώς… εξελίσσονται καθόλου οι φορείς ; ‘Η μήπως απλά βασιζόμαστε ένα ολόκληρο κράτος στα ΜΜΕ σαν έναν σύγχρονο “Ρομπέν των δασών” ;
Ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, εξυπηρετούν συμφέροντα, παίζουν απίστευτα ποσά πάνω και κάτω από το τραπέζι, δημιουργούν κινήματα. Όλα δείχνουν πως είναι ένα ακόμα εργαλείο που μετατράπηκε σε όπλο από την στιγμή που έπεσε στα χέρια της ανθρωπότητας! Απλά μπερδεύομαι στο κατά πόσο είναι τα δελτία ειδήσεων υπερβολικά στο λόγο τους, ή αν είναι υπερβολικά… τραγικά αυτά που μας παρουσιάζουν και συμβαίνουν ! Αλλά όπως και να έχει, εμείς παραμένουμε… απλά τηλεθεατές στα γεγονότα. Μπεεε εεε εεε !!!

Χρήστος Βάρβαλιος