Έχει περάσει αρκετή ώρα μέσα σε ένα συνονθύλευμα σκέψεων για το πώς να φανώ αντάξια της παρελθοντικής μου πένας μετά από την πρόκληση – πρόσκληση που δέχθηκα από ένα φίλο μου. Ο εν λόγω άνθρωπος τυγχάνει να είναι και ο εμπνευστής αυτής της προσπάθειας για έναν καινούριο δίαυλο επικοινωνίας, ο οποίος θα συχνάζει κατά βάση στην ανατολική πλευρά της πόλης, χωρίς εννοείται να αποξενώνεται από τις υπόλοιπες γωνιές της. Από την άλλη είναι κι αυτός ο περιορισμός των λέξεων που από μόνος του αποτελεί τροχοπέδη για ένα πνεύμα επιεικώς φύσει ελεύθερο όπως θέλω να πιστεύω ήμουν, είμαι και θα είμαι.
Τίποτα. Στρέφω το βλέμμα προς το ανοιχτό παράθυρο και αναδύθηκε η σκέψη που προφανώς, στην προκειμένη φάση, κυριάρχησε των υπολοίπων. Καλοκαιρινή ραστώνη! Του λόγου μου ανήκω σ’ εκείνη την κάστα ανθρώπων των οποίων νους και σώμα ελαφρώς παραλύουν αυτήν την κατά άλλα αγαπημένη εποχή του χρόνου. Αναρωτιέμαι: Όλοι εμείς οι δυστυχείς μικροαστοί τι διεξόδους έχουμε προκειμένου να περάσει όσο πιο ανώδυνα και γιατί όχι ευχάριστα και αυτό το καλοκαίρι; Όσοι εξ υμών ήδη νοσταλγείτε τη Χαλκιδική σαν κοντινή απόδραση παρακαλώ συγκεντρωθείτε! Η πολυπόθητη άδεια του καλοκαιριού δεν αποτελεί πανάκεια και συνήθως τις περισσότερες φορές λειτουργεί ως ένα προσωρινό παυσίλυπο που καλείται να μας βάλει σ’ ένα γλυκό λήθαργο, με όποιες ερμηνείες θέλετε να δώσετε στην έννοια, πριν μας ξεβράσει ξανά στα ίδια και τα ίδια.
Αυτά τα «ίδια» είναι που πρέπει να χρωματίσεις αγαπητέ αναγνώστη και εν δυνάμει φίλε. Στην τελική με αυτά θα ξεχειμωνιάσεις με όση αντοχή και αποθέματα υπομονής διαθέτεις. Σε εσένα εκεί έξω που ετοιμάζεις την προσωπική σου επανάσταση, καλή δύναμη! Σε εσένα που είσαι άριστος στη θεωρία και μόνιμα μετεξεταστέος στην πράξη, μην παραιτείσαι. Πάρε το χρόνο σου, βρες τη δύναμη και διεκδίκησε τίποτα λιγότερο από τα πάντα!
Η γράφουσα σας καλωσορίζει σε μέρος των πιο «Ανατολικών» ενδόμυχων σκέψεων της και μην ξεχνάτε…το καλοκαίρι αρχίζει και τελειώνει πάντα νύχτα…
LiLiTh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου